|
List Pasterski
biskupa Witalija Krzywickiego SDB
na III Niedzielę Adwentu
odnośnie ogłoszenia Roku Jubileuszowego
Drodzy bracia w kapłaństwie, osoby konsekrowane, drodzy wierni diecezji
kijowsko-żytomierskiej!
Trzeci tydzień Adwentu wprowadza nas w bezpośrednie przygotowania do
Uroczystości Narodzenia Pańskiego. Dzisiejsza niedziela, Gaudete,
słowami Apostoła Paweł, zaprasza nas do prawdziwej radości, którą można
zaznać tylko w Panu. To wcale nie jest rewelacją dla tych, którzy
podczas „nowożytnej światowej depresji” nie tracą ducha chrześcijańskiej
radości, który pomaga przezwyciężyć wielkie trudności, wywołane globalną
epidemią i powiązanym z nią kryzysem. Gdyż z chrześcijańską radością, w
przeciwieństwie do krótkotrwałego wybuchu emocjonalnego, powiązana jest
stabilność, silna wiara i nadzieja, które nie znikają pomimo
okoliczności.
Już drugą niedzielę z rzędu Słowo Boże stawia przed nami bohaterską
postać św. Jana Chrzciciela, bezpośredniego zwiastuna przyjścia
Chrystusa. My niewiele wiemy o całym życiu Jana. Tylko św. Łukasz pisze
o jego narodzinach, a św. Marek i św. Jan Apostoł podobnie rozpoczyna
swoje Ewangelie: „Pojawił
się człowiek posłany przez Boga, Jan
mu było na imię”(J 1, 6; por. Mk 1, 4). Dla ludzi to nagłe
pojawienie się było czymś nowym, ale bardzo oczekiwanym, ponieważ każdy
chciał być świadkiem przyjścia Mesjasza. Jednak dla Boga tak zwane
„pojawienie” proroka nad Jordanem, zostało przygotowane i włączone do
Jego planów zbawienia. Dlatego aby zrozumieć i przyjąć Mesjasza, trzeba
najpierw rozpoznać i wyznać swój grzech, który uniemożliwia to
przyjęcie. Jan Chrzciciel to nie tylko postać historyczna, ale także
sługa Boga, który miał przyjść w określonym momencie historii ludzkości
i wypełnić jak najlepiej misję, jaką odkrył w swoim osobistych relacjach
z Wszechmocnym. On nie został kapłanem, jak wynikałoby to z jego
przynależności do kapłańskiego rodu, jednak bezsprzecznie, był głosem
Boga, gorliwym sługą prototypu sakramentu chrztu i tych, którzy sami się
poświęcili duchowi proroctwa. To właśnie jego
odważna i jednocześnie pokorna
postawa nie zasłoniła, a przeciwnie utorowała drogę dla Zbawiciela.
W historii Kościoła Chrystusowego my niejednokrotnie wspominamy o
osobach, które w swoim czasie wyróżniły się w czymś nawet małym, jednak
dzięki temu stały się cząstką globalnej historii zbawienie, którą
zwieńcza nasz Pan. Niektóre osoby pojawiają się nieoczekiwanie i o końcu
ich życia nawet nikt nie wspomina. Jednak ich słowa i czyny maja
nadprzyrodzony charakter i zmieniają bieg historii – poszczególnych
ludzi, narodów, całego Kościoła – są historią samego Boga,
Jego relacji z ludźmi, których
powołał do życia wiecznego
i radości.
Taką historię ma i nasz Kościół, wspólnota ochrzczonych w Imię
Trójjedynego Boga i odkupionych przez śmierć i zmartwychwstanie
Chrystusa. Swoją historię posiada również nasz Kościół partykularny,
czyli diecezja, która w planach Bożych działała i działa w Kijowie oraz
na otaczających go terenach. W sumie była to trudna historia. Poczynając
od narodzin chrześcijaństwa na Rusi Kijowskiej poprzez wewnątrzkościelne
nieporozumienia, najazdy tatarskie, liczne wojny, prześladowania -
Kościół podążał swoim szlakiem, niekiedy czasami nawet prawie znikając i
odradzając się w Panu Zmartwychwstałym.
Pod koniec tego roku chcemy upamiętnić 700-lecie odrodzenia naszej
diecezji. Właśnie 15 grudnia 1320 r. papież Jan XXII swoją bullą powołał
dominikanina, Henryka, który był nauczycielem w Niemczech, na biskupa
diecezji kijowskiej. Nie posiadamy dokumentu, który ogłaszałby powstanie
diecezji, jednak we wspomnianej bulli znajdujemy wzmiankę o niej i słowa
o jej historycznym kontekście, a mianowicie: „Kościół kijowski na
ziemiach Rusinów i Tatarów ... zniknął na sto lat lub dłużej. … Gdy w
ostatnich czasach miasto i diecezja kijowska zaczęły wracać do kultu
prawdziwej wiara… myśleliśmy o tym, żeby postawić właściwą osobę nad
całą diecezją”. Odrodzenie diecezji kijowskiej zapoczątkowało nową erę
rozwoju Kościoła rzymskokatolickiego na naszych terenach. Zmieniały się
jej granice i nazwy (Łucko-Żytomierska, Żytomierska,
Kijowsko-Żytomierska), miały miejsce duże zmiany polityczne, jednak
wierni lokalnego Kościoła wspólnie wyznawali swoją wiarę w Chrystusa,
modląc się w swoich kościołach parafialnych i z drżeniem odbudowywali je
po każdym zniszczeniu i prześladowaniach.
Czyż my, wierni diecezji kijowsko-żytomierskiej, nie mamy za co
wysławiać Wszechmogącego Boga i dziękować Mu za wsparcie Ducha Świętego,
który buduje i nieustannie odnawia Kościół?
Dlatego korzystając z tej historycznej okazji, począwszy od niedzieli
13 grudnia, Ogłaszam Rok Jubileuszowy 700-lecia odnowienia diecezji
kijowskiej. Centralne obchody rocznicy zaplanowano na 29 maja 2021 r.
Zakończenie Roku Jubileuszowego - 12
grudnia 2021 r. W tym czasie będziemy mieli okazję zgłębić historię
naszej diecezji i przemyśleć naszą tożsamość;
spojrzeć na dobre przykłady
naszych poprzedników w wierze i przepraszać za błędy i niewierność;
uświadomić sobie naszą przynależności do diecezji i żarliwie modlić się
w jej intencjach; ocenić zdobyte doświadczenie i z wiarą iść w dalszą
drogę, wypełniając misję powierzoną nam przez Boga. To jest czas dany
nam przez Pana, abyśmy mogli na
nowo odkryć nasze miejsce w Historii Zbawienia, którą Bóg dokonuje „tu i
teraz".
Drodzy bracia i siostry, zachęcam każdego z was do przeżywania tego roku
w duchu radość, która pochodzi od Boga, wypełniając w ten sposób słowa
Apostoła: „Zawsze się radujcie, nieustannie się módlcie!
W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola
Boża w Jezusie Chrystusie względem was. Ducha nie
gaście, proroctwa nie lekceważcie! Wszystko badajcie,
a co szlachetne - zachowujcie! Unikajcie wszystkiego,
co ma choćby pozór zła”(1 Tes 5, 16-22).
Na czas Jubileuszu naszej diecezji powierzam was wszystkich opiece
Najświętszej Maryi Panny, Matki Berdyczowskiej - głównej patronki
diecezji, św. Archanioła Michała, patrona Kijowa i Ukrainy, św. Józefa,
który jest wyznaczony na patrona przyszłego roku w Kościele powszechnym.
Na błogosławiony czas Jubileuszowego Roku, z serca udzielam Wam mojego
pasterskiego błogosławieństwa: w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego!
+ Witalij Krzywicki SDB
Biskup Kijowsko-Żytomierski
Kijów, 11 grudnia 2020 r
|